Είναι γνωστό ότι το ξίδι, το λεμόνι, το ξινόγαλο, τα πορτοκάλια, τα σταφύλια και άλλα φρούτα, κυρίως όταν είναι άγουρα, έχουν χαρακτηριστική ξινή γεύση. Η ξινή γεύση οφείλεται στο ότι όλα αυτά τα τρόφιμα, περιέχουν κάποιες χημικές ενώσεις που ονομάζονται οξέα.

Για παράδειγμα, το ξίδι περιέχει οξικό οξύ, το λεμόνι και τα άλλα εσπεριδοειδή κιτρικό οξύ, τα σταφύλια και το κρασί τρυγικό οξύ, τα αναψυκτικά τύπου Cola ανθρακικό και φωσφορικό οξύ, ενώ το γάλα και το γιαούρτι γαλακτικό οξύ.

Όμως, εκτός από τα οξέα που περιέχονται στα τρόφιμα υπάρχουν και τα οξέα που χρησιμοποιούν οι χημικοί στο εργαστήριο. Αυτά είναι τα λεγόμενα εργαστηριακά ή βιομηχανικά οξέα και τα πιο αντιπροσωπευτικά είναι το θειικό οξύ (H₂SO₄), το νιτρικό οξύ (HNO₃), το υδροχλωρικό οξύ (HCl) και το οξικό οξύ (CH₃COOH).

Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι δε χρησιμοποιούμε ποτέ τη γεύση για να διακρίνουμε ένα οξύ στο εργαστήριο, καθώς αυτό απαγορεύεται αυστηρά διότι είναι επικίνδυνα για την υγεία. Πολλά από αυτά είναι ισχυρά δηλητήρια. Για να είναι ορατό αυτό με την πρώτη ματιά, πάνω στα γυάλινα μπουκάλια στα οποία φυλάσσονται τα εργαστηριακά οξέα, υπάρχουν ετικέτες με διεθνώς αναγνωρισμένα σήματα, τα οποία δηλώνουν την επικινδυνότητα τους.