Στα μίγματα θείου-ζάχαρης, γάλακτος-δημητριακών κ.λ.π. μπορούμε να διακρίνουμε τα συστατικά τους. Τα μίγματα αυτά καλούνται ετερογενή. Η αναλογία των συστατικών τους, δηλαδή η σύστασή τους, δεν είναι ενιαία σε όλο το μίγμα όσο καλά και να ανακατεύσουμε.

Αντιθέτως σε κάποια μίγματα, όπως είναι το μίγμα νερού-ζάχαρης, νερού-οινοπνεύματος κ.λ.π., είναι αδύνατο να διακρίνουμε τα συστατικά τους ακόμα και με μικροσκόπιο. Τα μίγματα αυτά καλούνται ομογενή. Η αναλογία των συστατικών τους, δηλαδή η σύστασή τους, είναι ενιαία παντού, σε όλο το μίγμα.

Τα ομογενή μίγματα καλούνται διαλύματα. Το συστατικό που υπάρχει σε μεγαλύτερη ποσότητα και έχει την ίδια φυσική κατάσταση με το διάλυμα ονομάζεται διαλύτης. Τα υπόλοιπα συστατικά ονομάζονται διαλυμένες ουσίες. Για παράδειγμα, στο αλατόνερο το νερό αποτελεί τον διαλύτη ενώ το αλάτι τη διαλυμένη ουσία. Τέλος, να σημειωθεί ότι ο διαλύτης αλλά και η διαλυμένη ουσία μπορεί να είναι στερεά, υγρά ή αέρια. Έτσι, μπορούμε να έχουμε αέρια, υγρά και στερεά διαλύματα.