Μια ακόμα σημαντική ιδιότητα των οξέων είναι το ότι διαβρώνουν το μάρμαρο. Τα οξέα αντιδρούν με τα ανθρακικά άλατα και προκύπτει αέριο διοξείδιο του άνθρακα (CO₂).

Έτσι αν πέσει κάποιο οξύ, για παράδειγμα, υδροχλωρικό οξύ (ΗCl) πάνω σε μάρμαρο, το οποίο στην ουσία είναι ανθρακικό ασβέστιο (CaCO₃), παρατηρείται δημιουργία φυσαλίδων, γεγονός που δείχνει την απελευθέρωση αερίου που δεν είναι άλλο από το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂). 

Τα οξέα αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο με την κιμωλία, τα όστρακα και το κέλυφος του αυγού, τις επικαθήσεις σε βραστήρες νερού  και καφετιέρες φίλτρου που περιέχουν επίσης ανθρακικό ασβέστιο (CaCO₃), αλλά και με άλλα ανθρακικά άλατα, όπως το όξινο ανθρακικό νάτριο (ΝaΗCO₃), δηλαδή τη γνωστή μαγειρική σόδα (πωλείται στα super market  με την ονομασία διττανθρακική σόδα), που χρησιμοποιείται κυρίως στην ζαχαροπλαστική.

Πιο συγκεκριμένα, κατά την επίδραση ενός οξέος σε ένα ανθρακικό άλας παράγεται εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂), ένα άλας που είναι συνήθως διαλυτό στο νερό (Η₂Ο).

H γενική αντίδραση της επίδρασης οξέος σε ανθρακικά άλατα είναι ως εξής: