Στην καθημερινή ζωή σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται η εξουδετέρωση ενός οξέος από μία βάση και αντίστροφα. Για παράδειγμα, στις οδοντόκρεμες, εκτός από αυτές που είναι για βρέφη, περιέχονται ασθενείς βάσεις για την εξουδετέρωση των οξέων που σχηματίζονται μετά το φαγητό στο στόμα και τα οποία ευθύνονται για την ανάπτυξη των βακτηριδίων.

Για την αντιμετώπιση φουσκώματος ή "ξινίλας¨ ή καούρας στο στομάχι (παραγωγή μεγαλύτερης από την απαιτούμενη ποσότητα υδροχλωρικού οξέος στο γαστρικό υγρό) χρησιμοποιείται σόδα (λίγη μαγειρική σόδα στο νερό) ή τα λεγόμενα αντιόξινα φάρμακα όπως είναι το γάλα της μαγνησίας (αιώρημα υδροξειδίου του μαγνησίου (Μg(OH)₂). Με την χρήση αυτών των βασικών διαλυμάτων εξουδετερώνεται η περίσσεια του υδροχλωρικού οξέος (HCl).

Το τσίμπημα από μέλισσα, κουνούπι ή τσούχτρα προκαλεί επιδερμικό ερεθισμό που οφείλεται στο όξινο δηλητήριο τους. Για να εξουδετερωθεί. λοιπόν, το όξινο δηλητήριο τους χρησιμοποιούνται αραιά διαλύματα βάσεων όπως είναι αμμωνία και η σόδα.

Προσοχή όμως! Το δηλητήριο της σφήκας είναι βασικό και για την εξουδετέρωση του πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιο οξύ, όπως ξίδι ή λεμόνι.