Η Γη περιβάλλεται από ένα στρώμα διαφόρων αερίων, το οποίο ονομάζεται ατμόσφαιρα και συγκρατείται λόγω βαρύτητας. Η ατμόσφαιρα ξεκινάει από την επιφάνεια της Γης και φτάνει περίπου στα 1.000 χλμ. Η σύστασή της μεταβάλλεται με το ύψος, ενώ ταυτόχρονα η πυκνότητά της ελαττώνεται όσο απομακρυνόμαστε από την επιφάνεια της Γης.

Για διευκολυνθεί η μελέτη της ατμόσφαιρας, διακρίνουμε κάποια στρώματα από τα οποία αποτελείται. Έτσι, όσο αυξάνεται το υψόμετρο διακρίνουμε τα εξής στρώματα, χωρίς όμως να είναι σαφή τα όρια μεταξύ τους: την τροπόσφαιρα, τη στρατόσφαιρα, τη μεσόσφαιρα και την ιονόσφαιρα (θερμόσφαιρα).

Στην τροπόσφαιρα, που φθάνει περίπου έως τα 12 χλμ., εμφανίζεται η ζωή και διαμορφώνονται τα καιρικά φαινόμενα.

Η στρατόσφαιρα, που φθάνει περίπου έως τα 50 χλμ., αποτελεί το στρώμα που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε όζον συγκριτικά με το οξυγόνο. Το όζον είναι αυτό που απορροφά μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας προστατεύοντας έτσι τους ζωντανούς οργανισμούς από σοβαρές βλάβες.

Στη μεσόσφαιρα, που φθάνει περίπου σε ύψος έως τα 80 χλμ., συνήθως εξαερώνονται όσοι μετεωρίτες πλησιάζουν τη Γη.

Η ιονόσφαιρα, που φθάνει σε ύψος περίπου 700 χιλιομέτρων, όπως υποδηλώνει και το όνομά της έχει σημαντική περιεκτικότητα σε ιόντα που προέρχονται από τον ιονισμό των μορίων του αέρα λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας (υπεριώδους και σωματιδιακής).