Τα άλατα αποτελούν μεγάλη κατηγορία χημικών ενώσεων. Είναι προϊόντα από την αντίδραση των οξέων με τις βάσεις και χαρακτηρίζονται ως ηλεκτρολύτες, καθώς έχουν την ιδιότητα να άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα στα υδατικά τους διαλύματα. Σύμφωνα με τη θεωρία της ηλεκτρολυτικής διάστασης που διατύπωσε ο Σουηδός Arrhenius, ως άλατα ορίζονται οι ιοντικές ενώσεις, οι οποίες περιέχουν ένα κατιόν Μ και ένα ανιόν Α. Ως κατιόν Μ μπορεί να είναι ένα μέταλλο ή θετικά πολυατομικό ιόν, ενώ ως ανιόν Α μπορεί να είναι ένα αμέταλλό εκτός του οξυγόνου ή ένα αρνητικό πολυατομικό ιόν. Έχουν γενικό τύπο κατά Arrhenius Μ_ΧΑ_Ψ, όπου τα Χ και Ψ αντιπροσωπεύουν την αναλογία των κατιόντων και ανιότων μέσα στην ιοντική ένωση. Διακρίνονται σε οξυγονούχα και σε μη οξυγονούχα ανάλογα με την ύπαρξη ή μη οξυγόνου στο άλας. Τα άλατα δε διακρίνονται σε ισχυρά και ασθενή, καθώς είναι ισχυροί ηλεκτρολύτες και διίστανται πλήρως στα υδατικά τους διαλύματα.