Η συνεχής καλλιέργεια των αγρών οδήγησε σε εξάντληση των θρεπτικών συστατικών του εδάφους και έχουμε έτσι τα φτωχά εδάφη. Ο εμπλουτισμός τους με τα απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη των φυτών, όπως είναι το άζωτο (Ν), ο φωσφόρος (Ρ) και το κάλιο (Κ) γίνεται με τα λιπάσματα.

Τα λιπάσματα, δηλαδή, είναι τα παρασκευάσματα που προστίθενται στο έδαφος προκειμένου να εφοδιάσουν τα φυτά με ένα ή περισσότερα χημικά στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη τους.

Αυτά μπορεί να είναι:

• φυσικά, όπως κοπριά, χωνεμένα ζωικά περιττώματα κ.ά.  ή
• τεχνητά, τα οποία αποτελούνται από διάφορα άλατα όπως νιτρικό αμμώνιο, νιτρικό ασβέστιο, θειικό αμμώνιο, θειικό κάλιο, φωσφορικό αμμώνιο κ.α.

Τα ευρύτερα χρησιμοποιούμενα τεχνητά λιπάσματα είναι τα μικτά που περιέχουν ενώσεις του αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Στην ετικέτα των μικτών λιπασμάτων αναγράφονται τρεις αριθμοί (π.χ.18-12-10), οι οποίοι δείχνουν την περιεκτικότητα επί τοις εκατό βάρος κατά βάρος (w/w) του λιπάσματος σε άζωτο (Ν), φωσφόρο (ως Ρ₂Ο₅) και κάλιο (ως Κ₂Ο). Για παράδειγμα, ένα λίπασμα που αναγράφει τους αριθμούς (3 - 2 - 3) σημαίνει ότι περιέχει 3% άζωτο, 2% φώσφορο, με τη μορφή Ρ₂Ο₅ και 3% κάλιο, με τη μορφή Κ₂Ο. Το συγκεκριμένο λίπασμα είναι σχετικά φτωχό, έχει δηλαδή μικρή περιεκτικότητα στα θρεπτικά συστατικά, ωστόσο είναι φυσικό και συνεπώς πολύ φιλικότερο προς το περιβάλλον.