Τα οξέα διακρίνονται σε αυτά που περιέχουν οξυγόνο στο μόριο τους, τα οποία ονομάζονται οξυγονούχα, όπως το ανθρακικό οξύ (Η₂CO₃) και σε αυτά που δεν περιέχουν οξυγόνο που είναι τα μη οξυγονούχα, όπως το υδροχλωρικό οξύ (HCl).

Mη οξυγονούχα οξέα

Τα μη οξυγονούχα οξέα είναι της γενικής μορφής Η_xΑ όπου Η είναι το υδρογόνο, Α κάποιο αμέταλλο και x το φορτίο των ανιόντων των αμέταλλων χωρίς το πρόσημο τους.

Στον πίνακα που ακολουθεί αποδίδονται τα κυριότερα αμέταλλα με τα ονόματα τους και το φορτίο των ανιόντων τους.

Ένας απλός τρόπος ονοματολογίας των μη οξυγονούχων οξέων είναι ο εξής:

Ο παραπάνω τρόπος ονοματολογίας αναφέρεται μόνο σε αέριες ενώσεις. Όταν το υδροχλώριο είναι διαλυμένο μέσα στο νερό, ονομάζεται υδροχλωρικό οξύ.

Εδώ παρουσιάζονται κάποια παραδείγματα μη οξυγονούχων οξέων:

Oξυγονούχα οξέα

Τα οξυγονούχα οξέα είναι ενώσεις του υδρογόνου με τα πολυατομικά ιόντα. Σε αυτά ένα ή περισσότερα άτομα του πολυατομικού ιόντος είναι οξυγόνο.

Ο γενικός μοριακός τύπος για αυτά τα οξέα είναι Η_xΠ όπου Η είναι το άτομο υδρογόνου, Π είναι το πολυατομικό ιόν και x το φορτίο του πολυατομικού ιόντος χωρίς το πρόσημο του.

Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται τα κυριότερα πολυατομικά ιόντα και το φορτίο τους

Ένας απλός τρόπος ονοματολογίας των οξυγονούχων οξέων είναι ο εξής:

Παρακάτω υπάρχουν κάποια παραδείγματα οξυγονούχων οξέων: