Σε αυτό το πείραμα θερμαίνεται ισχυρά ένα μίγμα θείου και σιδήρου.
Σε ένα γουδί λειοτριβείται μια μικρή ποσότητα θείου και σιδήρου. Η σκόνη που προκύπτει μεταφέρεται σε ένα πορσελάνινο πυρίμαχο σκεύος (κάψα) και θερμαίνεται πάνω από φλόγα. Παρατηρούμε, ότι με τη θέρμανση προκύπτει μια άλλη χημική ουσία, η οποία δε διατηρεί τις ιδιότητες των αρχικών ουσιών (χρώμα, υφή). Επίσης, η νέα ουσία δεν έλκεται από το μαγνήτη, όπως ο αρχικός σίδηρος.