Σε κανονικές συνθήκες ο οργανισμός χρησιμοποιεί ένα σάκχαρο, τη γλυκόζη, η οποία παρουσία οξυγόνου μετατρέπεται σε ενέργεια για τον οργανισμό, νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Όταν οι απαιτήσεις για ενέργεια αυξάνονται, όπως στην περίπτωση της μυϊκής άσκησης, το οξυγόνο που λαμβάνει ο οργανισμός με την αναπνοή δεν επαρκεί. Στην περίπτωση αυτή ακολουθείται μια άλλη μεταβολική πορεία και η απαιτούμενη βιολογική ενέργεια παράγεται με γλυκόλυση.

Κατά τη γλυκόλυση στον οργανισμό σχηματίζεται γαλακτικό οξύ, το οποίο έχει ως αποστολή του να απομακρύνει το υδρογόνο και έτσι, να επιτρέπει στους μυς να συνεχίσουν το έργο τους εφοδιάζοντας τον οργανισμό με επιπλέον ενέργεια. Όταν το επίπεδο του γαλακτικού οξέος ξεπερνά την ικανότητα πέψης του οργανισμού, προκαλείται μυϊκή κόπωση και πόνος.