Κάθε στοιχείο έχει ένα όνομα, το οποίο του έχει δοθεί συνήθως από τους επιστήμονες που το ανακάλυψαν και μεταφράζεται κατάλληλα στη γλώσσα κάθε λαού. Η ονομασία πολλών στοιχείων έχει ελληνική ρίζα, όπως το υδρογόνο που προέρχεται από τα ύδωρ + γεννώ, ενώ άλλα λατινική όπως το νάτριο που προκύπτει από το λατινικό natrium.

Για να είναι δυνατή η επικοινωνία ανάμεσα στους επιστήμονες από τις διάφορες χώρες κρίθηκε απαραίτητος ο συμβολισμός των χημικών στοιχείων με έναν διεθνώς κοινά αποδεκτό τρόπο. Ο συμβολισμός των στοιχείων σήμερα προέρχεται από τον Σουηδό χημικό  Μπερζέλιους (1779-1848), ο οποίος πρότεινε για τον συμβολισμό κάθε στοιχείου να χρησιμοποιείται ένα σύμβολο, το οποίο αποτελείται   συνήθως δυο χαρακτήρες που προκύπτουν από την ονομασία του στα λατινικά. Τον πρώτο χαρακτήρα το γράφουμε πάντα με κεφάλαιο, ενώ το δεύτερο πάντα με μικρό. Ένα παράδειγμα είναι το λίθιο που συμβολίζεται ως Li από το λατινικό Lithium.

Κάθε χημικό σύμβολο ενός στοιχείου, αντιπροσωπεύει επίσης και ένα άτομο του στοιχείου αυτού. Έτσι, με το σύμβολο Fe συμβολίζεται το στοιχείο "σίδηρος" άλλα και ένα άτομο σιδήρου.