Το όζον είναι μια χημική ένωση που αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου με μοριακό τύπο O₃. Απορροφά μεγάλο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας του ηλίου, η οποία σε μεγάλες δόσεις προκαλεί βλάβες όπως καρκίνο του δέρματος, οφθαλμολογικές παθήσεις και αλλοιώσεις του γενετικού υλικού.

Τρύπα του όζοντος ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης (στρατόσφαιρα) μειώνεται σε πάχος (κυρίως πάνω από την Ανταρκτική). 

Η τρύπα του όζοντος οφείλεται κυρίως στους χλωροφθοράνθρακες (CFCs), oι οποίοι είναι αδρανείς ενώσεις που χρησιμοποιούνται ως ψυκτικά μέσα, προωθητικά αέρια για σπρέι και ως διογκωτικά στην παραγωγή αφρώδους πλαστικού. Οι CFCs φθάνουν στην στρατόσφαιρα, διασπώνται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες παρέχοντας άτομα χλωρίου (ρίζες Cl^•). Αυτά με τη σειρά τους αντιδρούν με το όζον και δίνουν ClO^• και Ο₂. Τo ClO^• αντιδρά με άτομα οξυγόνου και δίνει άτομα χλωρίου με βάση τις παρακάτω χημικές εξισώσεις:

Cl^•(g) + Ο₃(g) → ClO^•(g) + Ο₂(g)
ClO^•(g) + O^•(g)→ Cl^•(g) + Ο₂(g)

Παρατηρούμε ότι τα άτομα χλωρίου καταναλώνονται στην πρώτη αντίδραση, αλλά παράγονται ξανά στη δεύτερη. Έτσι, γίνεται αντιληπτό πως ένα άτομο χλωρίου που δημιουργείται από τους CFCs ενός σπρέι είναι ικανό να καταστρέψει 100.000 μόρια όζοντος.

Πολλές χώρες έχουν δεσμευτεί να πάρουν μέτρα για τη μείωση της χρήσης των CFCs και την αντικατάστασή τους με άλλες ενώσεις που δεν περιέχουν χλώριο και δεν καταστρέφουν το όζον, όπως είναι οι υδροφθοράνθρακες (HFCs).