Στο τελευταίο μισό του 20ου αιώνα άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως μια νέα πηγή ενέργειας, η πυρηνική ενέργεια, με πολλά πυρηνικά εργοστάσια να έχουν εγκατασταθεί σε πολλές χώρες. Στα εργοστάσια αυτά η ενέργεια που απελευθερώνεται από τη διάσπαση ραδιενεργών ατόμων όπως το ουράνιο, χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ιδιαίτερα στις πιο αναπτυγμένες και συνεπώς ενεργοβόρες χώρες η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μια σημαντική ενεργειακή πηγή.

Ωστόσο, η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας παρουσιάζει πολλά σοβαρά προβλήματα. Δεν είναι λίγα τα ατυχήματα που έχουν συμβεί σε πυρηνικές εγκαταστάσεις λόγω ανθρώπινης αμέλειας ή τεχνικών ανωμαλιών με τη ραδιενεργό ακτινοβολία που διαφεύγει να είναι καταστροφική για τον άνθρωπο και τη φύση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου ατυχήματος αποτελεί το πυρηνικό εργοστάσιο στην πόλη της Ουκρανίας Τσέρνομπιλ. Μεγάλη περιοχή μολύνθηκε και εξαφανίστηκε κάθε μορφή ζωής από αυτήν, δεκάδες άνθρωποι πέθαναν και τουλάχιστον 9 εκατομμύρια άνθρωποι προσβλήθηκαν από τη ραδιενέργεια.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η ασφαλής απομάκρυνση των πυρηνικών αποβλήτων, τα οποία εκπέμπουν θανατηφόρες ακτινοβολίες. Αρκετά χρόνια τώρα οι επιστήμονες και τεχνικοί συζητούν το θέμα και δεν υπάρχει συμφωνία για ένα σταθερό σημείο απόρριψης. Παλαιότερα τα πόντιζαν στη θάλασσα, όμως κανείς δεν γνωρίζει μέχρι σήμερα το βαθμό διάβρωσης των τσιμεντένιων κιβωτίων στα οποία είχαν εγκλωβιστεί. Πολλοί υποστηρίζουν την ταφή τους σε ασφαλές πέτρωμα, αλλά είναι απρόβλεπτο τι θα συμβεί στην περίπτωση ενός σεισμού.

Για τους παραπάνω λόγους πολλοί πολίτες και πολλές χώρες του πλανήτη μας απαντούν όχι στην επέκταση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας.